ندای مددکار

  به نظر كييز مطالعه مربوط به سلامت با استفاده از مدلهاي زيستي بيشتر بر وجه خصوصي از سلامت تاكيد دارند، ولي افراد در درون ساختارهاي اجتماعي و ارتباطات قرار دارند وكيفيت زندگي و عملكرد خوب در زندگي بيش از سلامت رواني است و تكاليف و چالشهاي اجتماعي[6] نيز تعيين كننده هستند.

    كييز سلامت اجتماعي را در 1998 با ارائه مقياسي به صورت جامع تر و با شمول ابعاد اجتماعي و محيطي زندگي فرد مفهوم سازي نمود. كييز در آن مقياس و تحقيقاتي كه پس از آن صورت داد، فرض را بر اين مي گذارد كه افراد كيفيت زندگي و عملكرد شخصي شان را با معيارهاي اجتماعي شان ارزشيابي نمايند به اين ترتيب سلامت اجتماعي دربرگيرنده اجزاء و مؤلفه هايي است كه روي هم رفته روشن مي سازد كه آيا فرد از كيفيت زندگي مناسبي برخوردار هست يا خير؟ و به چه ميزاني؟

شاخص های سلامت اجتماعی

-   انسجام اجتماعی

-    پذیرش اجتماعی

-    مشارکت اجتماعی

-    شکوفایی اجتماعی

-   انطباق اجتماعی

 شكوفایی  اجتماعی(Social Actualization)

-  دانستن و اعتقاد داشتن به اینكه جامعه به شكل مثبتی در حال رشد است. فكر كردن به اینكه جامعه پتانسیل رشد به شكل مثبت را دارد. این تفكر كه جامعه پتانسیل خود را به شكل  واقعی درمی‌آورد و بالفعل می‌كند.

-    شکوفایی اجتماعی یعنی باور به این که اجتماع سرنوشت خویش را در دست دارد و به مدد توان بالقوه اش مسیر تکاملی خود را کنترل میکند.

 همبستگی اجتماعی (Social Coherence)

-    اعتقاد به اینكه اجتماع قابل فهم، منطقی و قابل پیش‌بینی است. دانستن و علاقه‌مند بودن به جامعه و مفاهیم مربوط به آن. افراد سالم و اجتماعی در مقابل دسیسه های اجتماع مراقب هستند و احساس می کنند که می توانند آنچه که در اطرافشان رخ می دهد را بفهمند. 

-     همبستگی یا انطباق اجتماعی در مقابل بی معنایی در زندگی قابل مقایسه است. و شامل ارزیابی  فرد از اجتماع به صورتی قابل فهم ، قابل پیش بینی و محسوس اس و در حقیقت درکی است که فرد نسبت به کیفیت، سازمان دهی و ادارۀ دنیای اجتماعی اطراف خود دارد .

 یكپارچگی اجتماعی(Social Integration)

 احساس بخشی از جامعه بودن، فكر كردن به اینكه فرد به جامعه تعلق دارد. احساس حمایت شدن از طریق جامعه و سهم داشتن در آن. بنابراین انسجام آن درجه ای است که در آن مردم احساس می کنند که چیز مشترکی بین آنها و کسانی که واقعیت اجتماعی آنها را می سازند وجود دارد. (مثل همسایه هایشان)

پذیرش اجتماعی(Social Acceptance)

داشتن گرایش‌های مثبت نسبت به افراد، تصدیق كردن دیگران و به طور كلی پذیرفتن افراد  علی‌رغم برخی رفتار سردرگم‌كننده  و پیچیده آنها. پذیرش اجتماعی مصداق اجتماعی از پذیرش خود (یکی از ابعاد سلامت روان ) است. در پذیرش خود فرد نگرش مثبت و احساس خوبی در مورد خودش و زندگی گذشته دارد و با وجود ضعفها و ناتوانی هایی که دارد همه جنبه های خود را می پذیرد . در پذیرش اجتماعی فرد اجتماع و مردم آن را با همه نقص ها و جنبه های مثبت و منفی باور دارد و می پذیرد.

مشاركت اجتماعی(Social Contribution)

-     این احساس كه افراد چیزهای باارزشی برای ارائه به جامعه  دارند. این تفكر كه فعالیتهای روزمره آنها  به وسیله جامعه ارزش‌دهی می‌شود.

-     در حقیقت مشارکت اجتماعی باوری است که طبق آن فرد خود را عضو حیاتی اجتماع می داند و فکر می کند چیز ارزشمندی برای عرضه به دنیا دارد این افراد تلاش می کنند که احساس دوست داشته شدن کنند و در دنیایی که صرفا به دلیل انسان بودن برای آن ها ارزش قائل است سهیم باشند.

منابع

جزوات درسی دکتر عزت اله سام آرام

پایانامه کارشناسی ارشد اینجانب با موضوع بررسی رابطه سلامت اجتماعی و کیفیت زندگی

·        Keyes Corey L & Shapiro Adam D. (2004) Social Well-Being in the United States: A Descriptive Epidemiology. In Brim, Orville Gilbert; Ryff, Carol D.; and Kessler, Ronald C. (Eds) How Healthy Are We? A National Study of Well-Being at Midlife. U.S. University of Chicago Press.

·        Keyes Corey L. M. (2006) Mental health in adolescence: Is America's youth flourishing? American journal of orthopsychiatry, vol. 76, n3, pp. 395-402

·        Kiebret G.,(1997) “Quality  of  life as an outcome measure in Cancer clinical trials” Eur Urol journal.12, 236-244.